Get Your Feet Under The Table

Σε κάθε σπίτι υπάρχει αυτό το άτιμο το τραπεζάκι του σαλονιού γνωστό και ως κωλοτράπεζο. Ο καθένας μας έχει ένα συγκεκριμένο σημείο σε αυτό το τραπέζι στο οποίο είτε σκοντάφτει είτε χτυπάει. Και όχι μια και δυο....πολλές φορές και μάλιστα κάθε φορά που χτυπάει λέει πωωωωω ΠΑΛΙ χτύπησα &*%^$%#.

Στη διάρκεια μιας συζήτησης με μια γνωστή μου ανέλυσε την άποψη του ψυχολόγου της. Ο ψυχολόγος λέει ότι το τραπέζι είναι πάντα στο ίδιο σημείο και εμείς αναγνωρίζουμε την έκταση μας και έχουμε αντίληψη του χώρου του σπιτιού μας. Και τα δύο είναι δεδομένα που δεν αλλάζουν, οπότε αυτό το χτύπημα είναι επιλογή μας και υποσυνείδητα επιλέγουμε να πέσουμε  πάνω του και να πονέσουμε και για αυτό το ξανακάνουμε.

Άμα τα λόγια του dr.shrink έχουν μια λογική τότε εξηγούν πολλές συμπεριφορές μας σε θέματα επανάληψης. Δηλαδή κάθε φόρα που μπαίνουμε σε μια κατάσταση την οποία έχουμε ήδη ζήσει και την επαναλαμβάνουμε, την επιλέγουμε (έστω και υποσυνείδητα ή ασυνείδητα) για κάποιο σκοπό είτε γιατί τα συναισθήματα μας είναι γνωστά και οικεία και νιώθουμε ασφαλείς είτε γιατί νιώθουμε ότι είναι η μόνη μας επιλογή. Κοινώς εμείς κρατάμε και το μαχαίρι και το καρπούζι και τα τραπεζάκια απλά υπάρχουν στο χώρο.

Προσοχή λοιπόν και επιείκεια στα τραπεζάκια της ζωής γιατί ποτέ δε ξέρεις...μπορεί κάποια στιγμή να μπεις στο σαλόνι και αυτό να λείπει.