I Know You Are But What Am I?

Έχω τρία πράγματα στο μυαλό μου για τα οποία θέλω να γράψω και είναι τόσο άκυρα μεταξύ τους που απορώ με το θράσος μου να τα βάλω όλα σε ένα ποστ. Θα ξεκινήσω με τις σουρεάλ καταστάσεις του Αυγούστου που είναι το αγαπημένο μου.Λοιπόν προχθές γνώρισα ένα Γιαπωνέζο και τον λέγανε Τάκη, βασικά τον λέγανε Ταικι η κάπως έτσι αλλά η Ελληνίδα της παρέας του τον βάφτισε Τάκη. Εξαιρετική μέρα η μέρα του Τάκη. Είναι από αυτές τις μέρες που ξυπνάς νωρίς χωρίς λόγο, πηγαίνεις στο κέντρο, πίνεις ελληνικό καφέ στον Θερμαϊκό και καταλήγεις να έχεις γίνει μια παρέα με το δίπλα τραπέζι (αυτό του Τάκη) και να πίνεις σφηνάκια με τον σερβιτόρο και η ώρα να είναι δώδεκα!!! Και αν δεν είναι αυτό σουρεαλ τότε τι είναι; και θα σου απαντήσω εγώ η ίδια σαν τρελή γρια λέγοντας ότι σουρεαλ είναι να συναντάς τους λάθους ανθρώπους σε λάθος σημεία και δεν εννοώ απλές καταστάσεις π.χ. έναν παλιό φίλο σε ένα μπαρ, εννοώ να πηγαίνεις στην λαϊκή για άγνωστο λόγο και να συναντάς τον πιο άκυρο άνθρωπο ή να βρίσκεσαι στην ίδια παράλια με άλλες τρεις παρέες που ξέρεις τόσα για αυτούς που δεν θα έπρεπε να ξέρεις και να απορείς τι σκατά μπορεί να συμβαίνει στο σύμπαν, ποια σιχαμένη σκουληκότρυπα άνοιξε, ποια πύλη στο χωροχρόνο και όλοι εμείς είμαστε στο ίδιο σημείο!!! Αυτό είναι σουρεαλ και επίσης αυτό είναι ο Αύγουστος μου...


Αύγουστος. Τελευταίος μήνας του καλοκαιριού. Καλοκαίρι. Τι καλοκαίρι ήταν αυτό; πόσο γρήγορο; πότε ήταν που έγραφα το τελευταίο ποστ; πότε ήταν Ιούνιος; γιατί ακόμα ποτίζω γλάστρες; πότε θα αρχίσει πάλι ο χρόνος να κυλάει με κανονικούς ρυθμούς; Μόνο εγώ δεν κατάλαβα πότε ήρθε και πότε τελειώνει;Αυτοί νομίζω είναι οι βασικοί μου προβληματισμοί που αφορούν το χρόνο την συγκεκριμένη εποχή. Οι δικοί μου τουλάχιστον γιατί κόσμος γύρω μου έχει φάει φρίκες με το χρόνο που περνά και με το πώς του τον σπαταλούν οι άλλοι. Βασικά ερμηνεύουν τα πάντα σε χρόνο χωρίς να υπολογίζουν ανθρώπους , σχέσεις και συναισθήματα. Μου φαίνεται τόσο εγωιστικό. Πάντα πίστευα πως και "χαμένος" ή καλύτερα ζημιωμένος να βγεις από μια κατάσταση πάλι κερδισμένος είσαι σε εμπειρία. Προτιμώ να σκέφτομαι μία τελειωμένη σχέση ως κάτι που μου έμαθε πως να αποφεύγω κάτι αντίστοιχο παρά ως πέντε χαμένους μήνες. Ακούγεται και καλύτερο στη τελική. Πάντως για να μην αδικώ και αυτούς που σκέφτονται έτσι θα πω πως υπάρχουν και χειρότεροι από σας και είναι αυτοί (και λίγο παραπάνω αυτές) που φρικάρουν με την ηλικία τους και έχουν βάλει personal deadlines για γάμους, παιδιά, κιλά, δουλειά και έχουν σκεφτεί τις κινήσεις τους μέχρι και 2 χρόνια αργότερα. Για αυτούς δεν έχω κουράγιο να γράψω ούτε μια λέξη παραπάνω.


Last but not least, που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι, έχω να δηλώσω πως εκεί που πίστευα ότι όσες αναπάντεχες συμπεριφορές είχα να περιμένω από ανθρώπους, τις είδα μέσα στην προηγούμενη χρονιά, ήρθε και η φετινή να συνεχίσει να με ξαφνιάζει. Εντάξει παιδιά είπαμε να φέρεστε όπως θα θέλατε να είστε αλλά όλα έχουν ένα μέτρο. Να σας βλέπουμε να αποδομείτε ότι με τόσο κόπο έχετε φτιάξει ως το φαίνεσθαι σας είναι κάπως τραγικό και αστείο ταυτόχρονα, πανωλεθρίαμβος που θα έλεγε και ο Τζούμας. Μας κάνετε να γινόμαστε δύσπιστοι απέναντι στο κόσμο και η δυσπιστία δεν είναι καλό πράγμα.Είχα διαβάσει πως η δυσπιστία έρχεται μαζί με την ενηλικίωση άλλα τελικά άρχισα να πιστεύω πως μεγαλώνει μαζί με την ηλικία μας. Όσο περισσότερο μεγαλώνουμε, τόσο πιο δύσπιστοι γινόμαστε απέναντι στους άλλους. Ζυγίζουμε τις αντιδράσεις,τα βλέμματα,τα λόγια και δημιουργούμε θεωρίες περιμένοντας να επαληθεύουν. Το κακό είναι ότι συνήθως έχουμε δίκιο.


Αυτά για την ώρα και όλοι εσείς που χαίρεστε αυτό τον καιρό, να ξέρετε πως υπάρχει άλλος ένας μήνας καλοκαίρι. Όσο για όλους τους άλλους που ανήκουμε στην απέναντι όχθη να ξέρετε ότι σε λίγες μέρες είναι Σεπτέμβρης άρα φθινόπωρο!



υ.γ. πεθύμησα να κάνω μια playlist για να μου κλέβετε τα τραγούδια(ότι και να κάνετε δικά μου θα είναι) οπότε δεσμεύομαι να κάνω μια!