Αν είσαι ορκισμένη οδηγός όπως εγώ και αρνήσε να ξεμυτίσεις βράδυ χωρίς αμάξι, το να πηγαίνεις στα 27α γενέθλια σου με τον ΟΑΣΘ είναι λάθος. Η πλάκα όμως είναι ότι εγώ αγνοούσα τι μπαινοβγαίνει στα λεωφορεία στην prime time Παρασκευής και αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος. Για να το πιάσω από την αρχή μόλις μπαίνω στο λεωφορείο και κάθομαι, κοιτάω γύρω μου και βλέπω ότι είμαστε τουλάχιστον 8 γκόμενες με το ίδιο σκούρο κραγιόν σαν τα βαμπίρια που πηγαίνουμε στο γάμο του Edward και της Bella ή στη καλύτερη σε gothic πάρτι. Οι περισσότερες είχαν και μακρύ μαλλί μαύρο που ανέβαζε το spookiness σε υψηλότερο επίπεδο, είναι και αυτά τα άσπρα φώτα στα λεωφορεία....on the highway to hell! Μετά ήταν οι γούνες. Ότι γούνα θες, κοντή, μακριά, καφέ , μαύρη, αμάνικη με καλύτερη από όλες μια κοπελιά που φορούσε ένα παλτό μέχρι τον αστράγαλο που είχε γούνα μόνο στα μανίκια και στο τελείωμα. Wow!Πόσο πίσω με πήγε! Ένα τέτοιο ήθελα το 2000 κάτι, είχα δει τότε το almost famous και φορούσε ένα τέτοιο η Kate Hudson και το ζήλευα, αλλά εκείνη ήταν groupie στα 70s όχι μαθήτρια λυκείου και πάνω από όλα όχι στο 2014! Άμα σύμφωνα με τα παραπάνω θα έπρεπε να ονομάσω κάπως το στυλ της μέσης θεσσαλονικιάς θα το έλεγα gothic Astrapogiannos,γιατί η Σαλονικιά μπορεί όλα να τα κάνει πετσί της! Αρκεί να νιώθει ότι είναι μέσα στη μόδα και να μοιάζει με άλλες εκατό στο δρόμο.Τα δε παλικάρια στην αντίστοιχη ηλικία, νορμάλ. Τι πάνε για καφέ, τι στα μπουζούκια ένα και το αυτό. Ξέχασα να αναφέρω ο μέσο όρο ηλικίας μέσα στο λεωφορείο είναι τα 25 έτη , τον οποίο ανέβαζε ο οδηγός, 2 κυρίες στα πρώτα καθίσματα και εγώ, αλλιώς θα ήταν βαριά 20.
Θα κλείσω με μια παρατήρηση στη κοινωνική συμπεριφορά των δύο φύλων. (τρέμουν τα κόκαλα του Κοντ) . Όσοι άντρες μπήκαν μέσα στο λεωφορείο είχαν διαφορετική συμπεριφορά από ότι οι γυναίκες. Αν ήταν μόνοι τους είτε κοιτούσαν έξω είτε άκουγαν μουσική έχοντας πάντα τη προσοχή τους στις κινήσεις των υπόλοιπων επιβατών, αν πάλι ήταν σε παρέες μιλούσαν μεταξύ τους σε όλοι τη διαδρομή μέχρι να κατέβουν. Οι γυναίκες από την άλλη ,άσχετα άμα ήταν μόνες ή όχι, ήταν χωμένες μέσα στις οθόνες των κινητών τους σηκώνοντας το βλέμμα τους μόνο για να κοιτάξουν αν πλησιάζουν στη στάση που θα κατέβουν και ανταλλάζοντας δυο τρεις κουβέντες μεταξύ τους. Μάλλον θα υπάρχει κάποια αόρατη νεράιδα του ΟΑΣΘ που ακουμπάει με το ραβδί της όλες τις γυναίκες και τις καλύπτει με ένα έξτρα layer σνομπισμού το οποίο διαρκεί όσο και η διαδρομή.
Cheer up gothic Αστραπόγιαννοι της πόλης είναι Χριστούγεννα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου