Ο άνδρας του ανδρός του και ο δημοσιογράφος

   Τον Αύγουστο Κορτώ τον ανακάλυψα πριν περίπου 2 χρόνια. Ήταν καλοκαίρι, ήμουν κέντρο και περιμένοντας το λεωφορείο αγόρασα το Soul Μagazine. Ξεφυλλίζοντας το μου κέντρισε τη περιέργεια το όνομα ενός συνεργάτη του περιοδικού, Αύγουστος Κορτώ. Τι όνομα?! Θα μπορούσε να είναι είτε Γάλλος ντετέκτιβ είτε στρυφνός απόγονος

μεγάλης οικογένειας, από κείνους με τις προτομές καταμεσής στο χολ και το οικόσημο δαχτυλίδι.  Τελικά συγγραφεύς…. Τέλος πάντων, λίγες αράδες πιο κάτω υπήρχε  μια αναφορά για την έκδοση του τότε καινούριου του βιβλίου. Αφού λοιπόν ήρθε το λεωφορείο, ξεκίνησα να βρω έναν φίλο βιβλιοπώλη για να πάρω τα βιβλία που θα είχα μαζί μου στις διακοπές. Μπαίνοντας στο βιβλιοπωλείο παίρνω τα δυο βιβλία για τα οποία πήγαινα και διπλά στο ταμείο να ‘τος πάλι ο Κορτω. Κάρμα κατάντησε! Για να μην πλατειάζω το βιβλίο το τελείωσα δύο ώρες αργότερα και από εκείνη τη στιγμή δηλώνω ξεδιάντροπα αναγνώστρια- groupie του σε social media, βιβλία και διάσπαρτα άρθρα του.  

   Εδώ και κάτι μέρες με την ανακοίνωση του Σταύρου Θεοδωράκη για το κόμμα του υπήρξαν διάφορες αερολογίες περί συμμετοχής του και όλο αυτό οδήγησε στη περιβόητη δήλωση που κλείνει λέγοντας «Ήμουν και παραμένω αφοσιωμένος - ταγμένος - σε δύο μόνο πράγματα σ' αυτή τη ζωή: στον άντρα μου και στα βιβλία μου. Δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο.».

   Αυτό ήταν αρκετό για  κάποιους δημοσιογράφους να απαξιώσουν έναν άνθρωπο, τον οποίο δεν γνωρίζουν(το αναφέρουν άλλωστε) ,να μιλήσουν για αυτόν και να τον χαρακτηρίσουν με χυδαίες εκφράσεις γιατί απλά εκφράζει ανοιχτά τις επιλογές του. 

   Αν με ρωτήσεις τι με προβληματίζει περισσότερο δεν ξέρω τι να απαντήσω. Αρχικά ο τρόπος έκφρασης κάποιων δημοσιογράφων. Με εκνευρίζει η δήθεν αμεσότητα και χρήση μιας γλώσσας που θα την άκουγες μόνο σε μια παρέα από αγράμματους αλήτες. Με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο που αυτοί οι άνθρωποι καταχράζονται οποιαδήποτε μορφή Τύπου είτε έντυπου είτε όχι για να εκφραστούν χωρίς να υπολογίζουν το κοινό στο οποίο αναφέρονται. Τέλος με εξοργίζει ότι αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι τα portals, τα blogs και γενικότερα η “ανώνυμη”  έκφραση στο διαδίκτυο καταστρέφουν την δημοσιογραφία και όχι αυτοί οι ίδιοι.

   Μετά κάθομαι και σκέφτομαι πόσο απαρχαιωμένα μυαλά και απόψεις υπάρχουν γύρω μου. Και δε το λέω επειδή δεν μπορούν να αποδεχτούν τη «διαφορετικότητα» του άλλου, αλλά επειδή δε μπορούν ούτε καν να τη σεβαστούν. Είναι αυτή η έλλειψη παιδείας που μεταδίδουν στις επόμενες γενιές χωρίς να παρατηρούν και να μαθαίνουν από το σήμερα. Αυτό είναι  που με τρομάζει. Ότι μέρα με τη μέρα χάνουμε και ένα κομμάτι από το πολιτισμό μας και πάμε πιο κοντά στη βαρβαρότητα επειδή ξεχνάμε να σεβόμαστε και αρχίζουμε να μισούμε.

   Χωρίς φυσικά να  γνωρίζω προσωπικά τον Κορτώ τρέφω εκτίμηση προς αυτόν και σέβομαι τις απόψεις του άσχετα αν συμφωνώ πάντα και του βγάζω το καπέλο για την αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετωπίζει τέτοιους ανθρώπους και απόψεις. Χωρίς φυσικά να γνωρίζω προσωπικά και τον Βερύκιο τον ευχαριστώ που με έκανε να καταλάβω ακόμα μια φορά πως οι ηθικοί άνθρωποι είναι ανήθικοι και πως οι ανήθικοι ηθικοί.